Klinik Psikolog Beril Papuççuer Ceylan, mutsuz çiftlerin boşama süreci ve çocuklarına boşanma durumunu nasıl anlatmaları gerektiği konusunda bilgiler verdi. Boşanmış anne ve babalara çocuklarını ihmal etmemeleri için uyarılarda bulunan Ceylan, mutsuz olan çiftlerin sırf çocukları var diye evliliklerini sürdürmelerinin de son derece yanlış olduğunun altını çizdi.
“Çocuklar için sürdürülen evlilikler, daha sonra işkenceye dönüşebiliyor”
“Çoğu kez gurur, egolar, iletişimde hatalar, duygu ve düşüncelerin uygun şekilde dile getirilememesi gibi birçok sebepten evlilikler bitme noktasına gelebiliyor” diyen Beril Papuçcuer Ceylan, “Çiftler bütün olasılık ve arayı düzeltme çabalarını samimi bir şekilde değerlendirmiş ve boşanma kararını netleştirmişse eğer, evliliğin sırf çocuklar olduğu için sürdürülmesi doğru bir karar olmaz. Çocuklar için sürdürülen evlilikler, bir zaman sonra çiftler için işkenceye dönüşebiliyor. Başta rol yapabileceklerini, çocuklara yansıtmayacaklarını düşünüyor ve planlıyorlar ancak bu kısa süreli oluyor. Çocuklar kaç yaşında olursa olsun bu samimiyetsizliği, gerginliği ve mutsuz anne babayı hissediyor. Anne ve babalar, çocuklarına huzurlu, muhabbetli, sevgi, saygı, ilgi ve paylaşım dolu bir aile ortamı yaratamayacaksa kendi mutsuzluk ve anlaşamama döngülerinde olacaklarsa sağlıklı bir ayrılma çoğu zaman daha iyi bir seçenek olabilmektedir.”
“O konuşmayı kendilerinin yapması en sağlıklı olandır”
“Çocuğun yaşı, duygusal olgunluğu burada en önemli faktördür. Her çocuk her açıklamayı aynı şekilde karşılamayabilir. Anne babasıyla daha önce olumlu ve olumsuz nelere şahit olduğu, bunları nasıl anlamlandırdığı, duygusal sorunlarla nasıl başa çıktığı gibi çocuğa ait bireysel mekanizmalar önemlidir. Bunların önemli olduğu kadar anne babanın boşanmayı nasıl yorumladığı, durumla nasıl başa çıktığı ve bu bağlamda çocuğa nasıl açıklayacağı da çok önemlidir. Durum, çiftlerin baş edemeyeceği bir hale dönüşmüşse mutlaka beraber bir uzman desteği almalıdırlar. Ancak asla uzmanın ya da kendileri dışında birinin bu açıklamayı çocuklarına yapmasını istememeliler. Ne kadar zor olursa olsun o konuşmayı kendilerinin yapması en sağlıklı olandır. Ayrılma kararlarının karı koca arasında bir mesele olduğu, birlikte evliliği sürdürerek çözemediklerine emin oldukları, çözmek için gerekli tüm çabaları gösterdikleri ancak bazen ayrılmanın da bir çözüm olduğu onlara anlatılmalıdır. Aralarındaki sorunların ve ayrılma kararlarının kesinlikle çocukla ilgisi olmadığı, her ne olursa olsun anne baba olarak çocuklarının hep yanında olacakları, diğer ebeveynle her zaman her şekilde rahatça görüşebileceği de vurgulanmalıdır.”
“Boşanma, en iyi haliyle bile herkes için stres ve kriz durumudur”
“Bu durum, çocuğun yaşına, duygusal olgunluğuna, anne babanın durumu anlatışına, bu durumla nasıl başa çıktığına, süreci nasıl yönettiğine göre değişmektedir. Boşanma en iyi haliyle bile herkes için stres ve kriz durumudur. Yeniden yapılanma sosyal, bilişsel ve duygusal olarak inşa edilecektir. Herkes için geçici süre (süre her aileye göre değişir) yıkım ve değişiklik olacaktır. Ancak anne babalar olaylara bakış açılarını normalleştirip, hayatlarına ve düzenlerine olabildiğince devam etmeye başladığında, çocuk için de bir süre sonra normalleşme ve yaralar sarılmaya başlar. Birçok çocuk, yapılan görüşmelerde anne babalarının ayrılmalarının daha iyi olduğunu, onları böyle daha mutlu gördüklerini, kendilerinin de gerginlikten çıktığını ve rahatladığını ifade etmiştir.”
“Çocuklarına sevildiklerini hissettirmeliler”
“Anne baba olduklarını hiçbir zaman unutmadan maddi ve manevi her zaman yanlarında olduklarını çocuklarına hissettirmelidirler. Özel günlerinde mutlaka anne baba olarak birlikte yanlarında olmalılar. Yüz yüze görüşme şansları yoksa telefonla, görüntülü konuşma, mesaj gibi sürekli ve düzenli bir şekilde iletişim halinde olmalılar. Çocuklarının hayatlarındaki değişikliklerden haberdar olmalı ve onlarla ilgilenmeliler. Çocukların anne ya da babası yanında olmasa da sevildiğini ve onlar için değerli olduğunu hissetmeleri çok önemlidir. Tabii diğer ebeveynin de buna koşulsuz müsaade etmesi de diğer önemli husustur.”
“Önce arkadaş olarak tanıştırabilirler”
“Öncelikle hayatlarına aldığı kişiyle ilişkilerinin sağlıklı ve yolunda olduğundan emin olmaları gerekiyor. Belirli bir süre geçmesi ve paylaşımlarının etkin olması ilişkilerini değerlendirmeleri açısından önemli olacaktır. Tüm bunlar yolunda ise, çocuklarıyla önce arkadaş olarak tanıştırabilirler. Hem çocuk, hem ebeveyn hem de diğer kişi açısından ısınma kaynaşma ve tanıma, gerginliği alacaktır. Bu süreçten sonra, ‘X kişisiyle iyi anlaştıklarını, birbirlerini sevdiklerini, X’in de o kişiyi sevdiğini, beraber daha çok vakit geçirmek istediklerini bu yüzden evlenme kararı aldıklarını ancak onun da fikrini merak ettiğini ve fikrinin önemli olduğunu’ belirten bir konuşma yapılması çocuğu da ebeveyni de rahatlatacaktır. Tabii burada her zamanki gibi çocuğun yaşı ve bireysel özellikleri de önem taşımaktadır.”